شیخ عبدالحسین تهرانی معروف به شیخ العراقین ، معتقد بود که «هرگاه مدار دولت و مملکت داری از روی شریعت مطهره باشد... هیچ فتنه و فساد بر نیاید» بر همین اساس، زمانی که دید «بدعت» باب و بهاءالله ، کیان دین را به خطر می افکند، با جدیت تمام به مبارزه برخاست.

وی در سه دهه اخیر با انتشار مجموعه‌ مقالات و همچنین سخنرانی‌های متعدد، نقش بسیار فعالی در نقد جریان‌های معاند ، فرقه های ضاله ( خصوصا بهائیت ) ، ضد انقلاب و وارداتی فرهنگی به ویژه در فتنه 88 ایفا کرد.

داستان زندگی امیرکبیر ، بزرگ مرد ایرانی و جلوه کامل مردانیت ، پر است از صحنه هایی که مصداق کامل بشردوستی و نمایشی ویژه از خلق کرامت انسانی است . و اما اتفاقی که باعث شد امیرکبیر به شدت گریه کند :

شهید علی اکبر دهقان ، همواره خطر و بی دینی و وابستگی اعضاء فرقه ضاله بهائیت را به مردم یادآوری می نمود. به همین منظور با تشکیل گروهی برای مبارزه با بهائیت در سال 1345 به مقابله با آنان پرداخت.

سید کرامت الله ملک حسینی مشهور به آیت الله ملک حسینی در مقابل مذاهب ساختگی به خصوص بهاییت ایستاد و آن‌ها را رسوا می‌کرد که از جمله می‌توان به شیخیه‌ها در مرودشت و آباده اشاره کرد

شهید حاج محمد طالبیان تکلیف خود را برای جلوگیری از انحراف و بدعت در دین و اسلام با راه اندازی گروهی در نقد بهائیت برای مقابله با افکار این گروه ضاله آغاز می کند

حضرات آیات سید محی الدین و سید فخر الدین فال اسیری از جمله علمای مبارز و منتقد بهائی در نی ریز فارس بودند که گوشه ای از زندگانی پر ثمر خود را به برخورد علمی با بهائیان و هدایت اعضاء این فرقه منحرف پرداختند .

155سال پيش درروز 18دي ماه سال1230هجري شمسي ميرزا تقي خان اميركبير ملقّب به اميرنظام سياستمدار و صدراعظم با تدبير و ميهن پرست دوره قاجار به دستور ناصرالدين شاه به قتل رسيد

عمر شریف آیت اله برغانی در راه احقاق حق و ابطال باطل سپری شد. وی در راه مبارزه با باطل و دفاع از حق و حقیقت لحظه‌ای کوتاهی نکرد و به عنوان سرباز راستین امام زمان(عج) پیوسته در حال مبارزه بود که به طور مشخص به موارد ذیل اشاره می‌شود

آیت الله برغانی، شهید راه دفاع از عقاید حقه آیت الله محمد تقی برغانی ، با صلابت و استوار در مقابل بابیت ایستاد و همین امر موجب شد که آنان کینه عجیبی نسبت به وی داشته باشند و در نهایت نتوانستند وجود او را تحمل کنند و لذا نقشه قتل ایشان را کشیدند