..................................................................................................
بسم الله الرحمن الرحیم
شب قدر از شب‌های مقدس و متبرک اسلامی است. خداوند در قرآن مجید از آن به بزرگی یاد کرده و سوره‌ای نیز به نام « سوره قدر» نازل فرموده است. در تمام سال، شبی به خوبی و فضیلت شب قدر نمی‌رسد. این شب، شب نزول قرآن، شب فرود آمدن ملائکه و روح نیز نام گرفته است. عبادت در شب قدر برتر از عبادت هزار ماه است. در این شب، مقدرات یک سال انسان‌ها و روزی‌ها، عمرها و امور دیگر مشخص می‌شود. ملائکه در این شب بر زمین فرود می‌آیند، نزد امام زمان(عج) می‌روند و آنچه را برای بندگان مقدر شده بر ایشان عرضه می‌دارند. شب‌زنده‌داری و تلاوت قرآن و مناجات و عبادت در این شب، بسیار توصیه و تأکید شده است.
به همین مناسبت به سراغ استاد علیرضا روزبهانی کارشناس و پژوهشگر در حوزه فرق و ادیان رفته و نظر ایشان را در خصوص جایگاه مناجات در فرقه بهائیت جویا شدیم .
آنچه در ادامه می آید گزیده ای از فرمایشان این استاد حوزه و دانشگاه در این باره می باشد .
حجت الإسلام و المسلمین استاد علیرضا روزبهانی : امشب شب قدر است و شب مناجات و دعا و نیایش
شبی است که دلهای عاشق بی تاب روی حضرت معشوق به شب زنده داری می نشینند و از حق بخشش و آمرزش طلب می کنند حقیر این فرصت را مغتنم می شمارم و صمیمانه از محضرتان التماس دعا دارم
موضوع گفتگو بهائیت و مناجات است
هدف از این بحث شناخت جایگاه دعا و مناجات در فرقه ضاله بهائیت است تا بلکه از رهگذر آن بدانیم شریعت جعفری محمدی مارا به چه خوانده و بهائیت چه می گوید
از آنجا که سرکردگان بهائی جز به خویش نخوانده اند و در واقع به جای خدا پرستی بت پرستی را به بشر عرضه کرده اند نوع مناجات و نیایش آنها نه تنها گفتگو و معاشقه با خدا نیست بلکه فرو بردن مریدان خود به منجلاب فرعونیت خود است
نمونه هائی از مناجات بهائیان را مرور و تحلیل می کنیم
الله هو الأعز الارفع المجیب
ثنائیات مضیئات از حقایق اهل حقیقت در شعشعهی ضیاء بهائیات منیرات از ذوات ارباب مجیب و لمعان و بهاء آفرین بر جان آفرینی که سوای او نیست تا آن که او را آفرین گوید. و تحسین بر خالق تحسینی که او سزد او را تحسین نماید. ای جان آفرینی که به خودی خودت به خداوندی خدائی و با بدیعی که بدع را از روی خودنمائی (!) نظری تمام بر اهل ولایت بالتمام و صطلی از صطلات غمام بر اهل نظام (!) الهی مشاهده مینمایم به عین العیان که ایشان مطهر از کل ما سوی آمدند و ملاحظه میفرمایم که قابل عطیات کبری شدند - الهی عطیه نازله از مصدر قدرتت الیوم سر ربوبیت است و آن چه قابل عطای الهیه است آن عین الوهیت الهی مشاهده مینمایم که در حقیقت مقدسهای در بروز ملاحظه میفرمایم که در حقیقت نقطهای در ظهور اللهی بهجتم لایق عطای سرمدی و آن که دلیل اویم قابل عطای احمدی - اللهی صلوات تو نازل بر بهائیت بهیه و فیرات سرمدیه اللهی و رقات چند از نزد (ایشان) در نزول و آیات بسیار از حقیقتشان در ظهور - اللهی توئی آن خداوندی که آن را خواست همان موجود و آن را که نخواهی در حال ساقط از وجه شهود - نظری نظری تا آن که امر تمام آید مددی مددی تا حکم احکم به اتمام برآید - اشهدک یا الهی که امر مبرم کل امور - و حکمت او مصروف لیالی و دهور - به عزتت که نقصی در هیکل امر مبرمت در بدء وجود او نبوده و طرئی بر وجه حکم احکمت از یوم ازل نازل نانموده بل بعین ناقصین امرت ناقص و برای هما زین حکمت زاید اللهی که باید براندازی حجاب را از وجه باقی دیمومی - و باید بپاشی ذرات سحاب را از طلعت قائم قیومی تا آن که اهل حقیقت از مرکز واحده به اجتماع برآیند و سر دعوت را از اظهار آنی است خود ابراز فرمایند ای ملک وهابی که لم یزل قوارهی قدرتت در رشحان و لایزال عین غرتت در جریان اشهد که مدمدادم از نزدت نازل (!) و آری که سر تو میل و دادم از حضرتت واصل این است شمس مضیئه که از ارض صادیه در شعشعه و ضیاء قمر منیر که به قمص احدیه در جبل طوریه بهاء الهی - الهی لک الحمد حمدا علی باظهار نقطهی الهی از ارض قاف الی الخ.
هر کس با ادبیات بهائی آشنا باشد میتواند به راحتی دریابد که مقصود از خدا در این مناجات ها خدا نیست بلکه مقصود میرزا حسینعلی نوری است زیرا :
در اولین آیه از کتاب اقدس میرزا بهاءالله شناخت خدا را غیر ممکن دانسته و مدعی می شود که خدا وند کریم عرفان میرزا حسینعلی نوری را به جای عرفان خود قرار داده است .
و در بسیاری دیگر از منابع بهائی نیز به همین منوال بهاءالله را در جایگاه خدائی نشانیده و هرچه را قرار است نسبت به خدا داد به میرزا برمی گردانند مثلا در دروس الدیانه درس نوزدهم صراحتا ببینده و شنونده تمام مناجاتها را میرزا بها میداند و بهائیان را به مناجات و گفتگو با وی فرامیخواند
وی می گوید قبله ما اهل بها روضه مبارکه عکا است ( قبر حسینعلی نوری) و باید در وقت مناجات و نماز به او توجه کنیم زیرا شنونده و بیننده ای جز او موجود نیست
نکته دیگر در مناجات های بهائی این است که این مناجاتها در واقع به نوعی خط دهی به بهائیان و جهت دهی سیاسی و فکری آنها به سمت و سوی اهداف استعمارگران است که واضح ترین نمونه آن مناجات عبدالبها در روز دریافت مدال از نماینده انگلستان است
اللهم ان سرادق العدل قد ضربت اطنابها علی هذه الارض المقدسهی فی مشارقها و مغاربها و نشکرک و نحمدک علی حلول هذه السلطة العادله و الدولة القاهرة الباذلة القوة فی راحة الرعیة و سلامة البریة اللهم اید الامپراطور الاعظم جورج الخامس عامل انگلترا بتوفیقاتک الرحمانیة و ادم ظلها الظلیل علی هذه الاقلیم الجلیل بعونک و صونک و حمایتک انک انت المقتدر المتعالی العزیز الکریم
حیفا 17 دسمبر 1918 ع ع
بطور واضح در این مناجات عباس افندی یا همان عبدالبها فرزند ارشد بها و امام وقت بهائیت مناجاتش تائید دولت استعمارگر و جنایتکار جرج پنجم است ک حتی انگلیسی ها هم امروز به شدت پلیدی و ی معترفند
البته مطالب دیگری نیز در این باره موجود است که بخاطر اهمیت شب قدر از ذکر آن میگذرم و تمیم بحث را به فرصت دیگری موکول میکنم ... از لطف همه دوستان ممنونم
آیا بهاییان هم مانند مسلمین برای مناجات و دعا خواندن و عبادات خود قائل به اجر و ثواب ونیوی و اخروی هستند ؟
بهائیان می گویند هر کاری می کنند به نیت استغراق در ملکوت ابهی است که می توان گفت عوام بهائیان ملکوت ابهی را همان ملکوت الهی و رحمت الهی و ذخیره آخرتی است که ما هم به آن معتقدیم میدانند اما با تحلیل محتوا های عرفانی بهائیت کاملا معلوم میگردد که بهائیت به هیچ وجه به آخرت به معنائی که ما قائل هستیم قائل نیست .... انشاالله در فرصتی دیگر مفصلتر توضیح خواهم داد .
آنچه امروز مشاهده می شود تعامل و احترام پیروان سایر ادیان به آداب و رعایت موازین روزه داری در مناطق مشترک با مسلمانان می باشد به طور مثال همین امروز در خبرها آمده بود که بودائیان ، مسیحیان و پیروان دیگر ادیان در مالزی یک روز را برای همراهی و حفظ وحدت با مسلمانها روزه گرفته و افطار را با هم سپری می کنند .
با توجه به ایکه بهائیت سردمدار شعار وحدت عالم انسانی است آیا دستوری و یا برنامه ای در این خصوص از سوی بهائیان صورت گرفته است ؟
به جهت امتثال بهائیان در این مورد و بسیاری دیگر از موارد نه تنها هیچ دستورالعملی از رهبران خود ندارند که با روشهای مختلف می کوشند حرمت ایام مقدس نزد شیعیان را بشکنند و به تمسخر بکشند ........ نمونه این رفتارها را می توان در برگزاری جشن در ایام محرم دانست که بهائیان اول و دوم محرم را به بهانه میلاد سرکرده هایشان به جشن و پایکوبی می پردازند وو حتی شوقی افندی ازدواجش درست در روز 11 محرم برگزار شد که میدانیم برای شیعیان این ایام بسیار محترم است .
سپاس از اینکه وقت خود را در اختیار ما قرار دادید .
درود خداوند بر شما و رهروان پاک حق و حقیقت باشد
